12Sep09 : P’Fon Wedding@Amari Watergate

งานแต่งงานพี่ฝน…ตื่นเต้นมาก…แทบนอนไม่หลับเลย
หลายๆคนแซวมาตั้งนานแล้วว่า ทำยังกะจะแต่งเอง…5555

 

ตื่นเช้ามาเราก็แบกเสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องสำอางค์ไปที่Amari Watergateเลย

นัดกัน6โมงเช้า เพราะไปแต่งหน้าให้พลอยด้วย

ส่วนหน้าตัวเอง รองพื้นมาจากบ้าน อย่างอื่นแต่งต่อบนรถ

ฟ้าก็ยังไม่ค่อยจะสว่างดี ต้องหามุมสว่างเป็นระยะๆ

พอถึงโรงแรม แต่งเกือบเสร็จหมดแระ เหลือแค่กรีดตา

55 เก่งเหมือนกันนะเราเนี่ย..

 

งานเริ่มจริงๆก็ประมาณ8โมงได้มั๊ง รวมญาติครั้งใหญ่
พูดทั้งไทย จีน ฝรั่ง โคตรนานาชาติเลย เพิ่งรู้เหมือนกันนะว่าเรามีญาติเยอะขนาดนี้
แต่ก็เป็นญาติทางมาม๊าพี่ฝนซะส่วนใหญ่ เราก็ไม่ได้รู้จักทุกคนหรอก

 

 

ถ่ายคู่กะน้องชายสุดที่รักซะหน่อย นานๆมันจะแต่ตัวเป็นผู้เป็นคนซะที

ใครจะรู้ว่ามันยากลำบาก และชั้นเหนื่อยยยขนาดไหนในการพามันไปหาซื้อเสื้อผ้าสำหรับงานนี้

ส่วนน้องพลอย วันนี้แต่งหน้าเหมือนกันจนมีคนทักว่า "คนแต่งหน้าให้น้องพลอยนี่ คนเดียวกับจ๋ารึเปล่า"

ไม่อยากจะบอกว่า "ใช่ค่ะ ก็ดิชั้นเนี่ยแหละ เป็นคนแต่ง"555 

 

 

หลังจากงานหมั้นตอนเช้าเราก็ไปกินบุฟเฟ่ติมซำกันในโรงแรมน่ะแหละ

ที่นี่เคยมากินกับครอบครัวหลินและน้องพลอยเมื่อนานมาแล้ว

อย่างอื่นก็อร่อยดีตามอัตภาพ แต่ที่ประทับใจสุดๆก็คือน้องฮะเก๋าดับเบิ้ลกุ้ง

ติดใจตั้งแต่ตอนมาลองกิน เพราะฮะเก๋าชิ้นเดียวมีกุ้งยักษ์อยู่ข้างในถึง2ตัว

กรุบกรอบเด้งดึ๋งมากๆเลย…พูดแล้วอยากกินอีก…อิอิ

(ส่วนรูปข้างๆเป็นปลาในตู้หน้าร้านอาหาร ตัวใหญ่ พุงขาวจั๊ว น่ากินมั่กๆ)

 

พอเสร็จสรรพงานหมั้นราวๆบ่าย2 เราก็ไปนั่งเล่นนอนเล่นที่ห้องพี่ฝน
อาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้าให้ตัวเอง แต่งหน้าให้พลอย ฯลฯ

เผลอแป๊บเดียวก็5โมงแล้ว ตั้งใจว่าจะลงไปแสตนบายตอน5โมง

ที่ไหนได้ 5โมงกว่าแล้วยังไม่เสร็จกันดีเลย วุ่นวายนิดหน่อยแต่ก็สนุกดี 555

 

 

ในงานเราก็มีหน้าที่หลักคือพาแขกไปนั่งที่โต๊ะ…

แขกเยอะทีเดียว ทั้งรู้จัก และไม่รู้จัก(เป็นส่วนใหญ่)

แอบคิดว่า ถ้าเป็นงานแต่งเรา คงมีคนมาไม่ถึงครึ่งแน่ๆ5555

 

แล้วนาทีสำคัญก็มาถึง ตอนนี้เริ่มช่วงพิธีการ

เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ไปยืนอยู่หลังประตูข้างนอก ส่วนเราก็ยืนอยู่ฝั่งในห้อง

ตื่นเต้นแทนเลยอ่ะ แบบว่าขนาดเรายังตื่นเต้นขนาดนี้

นึกไม่ออกเลยว่าตอนพี่ฝนที่ยืนอยู่อีกฝั่งของประตู รอจะเดินเข้ามาจะตื่นเต้นขนาดไหน

 

 

พอประตูเปิด ห้องทั้งห้องก็มืด มีไฟfollowตามคู่บ่าว-สาวเข้ามา

ตอนนั้นเราแบบซึ้งมากเลยอ่ะ..ส่วนน้องพลอยนี่ร้องไห้จนขนตาหลุดไปแล้ววว….

 

หลังจากพิธีการต่างๆบนเวที ก็เหลือแต่ขั้นตอนกิน กิน และกิน

ตอนแรกไม่รู้สึกหิวเท่าไหร่ แต่พอได้นั่งกินแล้ว ก็กินสู้ตายเลย

โต๊ะเราเป็นโต๊ะสำหรับสาวๆ(เพื่อนพลอยกะพี่ต่อ)ที่มาช่วยนั่งโต๊ะเซ็นชื่อกับรับซองให้

เรื่องกินไม่เป็นรองใครกันซักคน อาหารโต๊ะนี้ ถึงเริ่มช้า แต่ก็หมดเร็วไม่แพ้คนอื่นเลยทีเดียว 5555

 

 

ถ่ายรูปกะครอบครัวนิดนึง เดี๋ยวเค้าจะหาว่ามากันไม่ครบ เหอะๆๆ

แอบชอบสีชุดตัวเองจริงๆเลย ตอนแรกกะว่าจะใส่ชุดสีชมพูตัวเก่า

แต่แอบบอกความจริงว่า พอเห็นprofileของตากล้องที่พี่ฝนจ้างมา

เราก็เลยตัดสินใจตัดชุดใหม่ดีกว่า อิอิ แบบว่า เท่าที่เห็นคือเค้าถ่ายรูปสวยมาก

ถึงแม้เราจะมีรูปติดอยู่ในนั้นไม่กี่รูป แต่ก็ขอนิดนึงละกัน เพื่อความสุขใจ5555

รูปที่เค้าถ่ายงานพี่ฝนนี่ จะได้อีก1เดือนหลังจากวันงาน

เพราะเค้าต้องรีทัช ฯลฯ อีกมากมายก่อนจะส่งรูปมาให้

(เอ..เราก็นึกว่าไอ้พวกตากล้องมีอาชีพพวกนี้จะแอนตี้การใช้photoshopซะอีก555)

เดี๋ยวถ้าได้รูปมาแล้วจะเอามาอัพให้ดู (ต้องผ่านชั้นรีทัชอีกทีก่อน55555)

 

 

รูปข้างล่างนี่เป็นมุมGALLERY คือเอารูปคู่บ่าวสาวใส่กรอบใหญ่ๆมาวาง

แล้วก็มีอัลบั้มรูปเล็กๆวางให้แขกดู จัดเป็นสีขาว และแดงอมชมพู

(เป็นความต้องการของทุกคนที่จะไม่ห้อยรูปไว้บนกำแพงเหมือนสอยดาว

หรือห้อยไว้ใต้ต้นไม้เหมือนทอดกฐิน!!!)

 

 

แอบขัดใจนิดนึงตรงที่สตูดิโอที่ไปถ่ายรูปpre-wedding

รูปออกมาไม่ค่อยถูกใจเราเท่าไหร่ แถมบางรูปรีทัชไม่เนียนเอาซะเลย

แต่เอาเถอะ เราจะไปขัดใจทำไมเนี๊ยะ ของแบบนี้บางทีมันก็เหมือนซื้อหวย อิอิ

 

หลังเลิกงาน พี่ๆเค้าสั่งเปิดโต๊ะจีนอีกโต๊ะให้กับน้องๆที่มาช่วยงาน

ไม่น่าเชื่อว่ายังกินกันได้อีก แต่ว่าเราขอตัวกลับก่อน เพราะว่าต้องกลับพร้อมมาม๊า

พอขึ้นไปเก็นของบนห้อง ทางโรงแรมเค้าก็จัดเตียงเอาไว้แบบนี้

ตื่นเต้น(อีกแล้ว) เพราะเคยเห็นแต่ในทีวีหรือMagazine

เลยแอบถ่ายรูปเก็บมา…กริ๊บกรี๊ววววว…

 

 

พอขึ้นรถกลับบ้าน เพิ่งรู้สึกว่าเมื่อยยยยย…จัง

แอบยืนนานเหมือนกันนะเนี่ย แถมเมื่อเช้าตื่นตั้งแต่ตี4กว่า

กลับมาก็หลับเป็นตาย..แอบรู้สึกใจหายนิดหน่อยที่เวลาต่างๆมันผ่านไปไวเหมือนโกหก

เหมือนเพิ่งเมื่อกี๊เองที่ไปนั่งกินข้าวร้านต่างๆ แล้วก็ฟังเพลงกับพี่ฝน พี่ต่อ พี่เต้ และน้องพลอย

อะไรกันเนี่ย..จบซะแล้วเหรอ..เหมือนอะไรมันขาดๆไป

ถึงแม้งานแต่งจะสิ้นสุดลง แต่มันก็เป็นการเริ่มต้นใหม่ของชีวิตคู่อีกคู่นึง

ขอให้พี่เต้กับพี่ฝนรักกันมากๆ แล้วก็มีหลานไวๆนะคะ

ขอบคุณที่ให้จ๋าได้เป็นส่วนหนึ่งของงานนี้ ถึงแม้จะเป็นแค่ส่วนเล็กๆก็ตาม

จ๋ามีความสุขมากๆเลยค่ะ